Scena życia – Spotkania terapeutyczno-rozwojowe

Podczas każdego ze spotkań spośród uczestników grupy wyłania się protagonistę, czyli osobę, która z pomocą lidera (psychoterapeuty) i przy wsparciu całej grupy wstępuje na scenę po to, by spotkać się z sytuacją, problemem czy konfliktem, któremu zamierza się przyjrzeć lub rozwiązać.

Na scenie obowiązują takie prawa, jakie ustanowi protagonista. Członkowie grupy uczestniczą w procesie, w którym wszystko staje się możliwe. W przestrzeni ustanowionej na potrzeby psychodramy może pojawić się przyszłość, przeszłość, różne osoby, stany – takie wymiary, o jakich tylko protagonista jest gotów pomyśleć. Mogą to być zarówno sceny z codziennego życia, jak i ze snów.

To niezwykły sposób kreacji, tworzenia świata, niejako budowania go od nowa. Protagonista staje się stwórcą swojej własnej przemiany.

„Wówczas ja popatrzę na Ciebie Twoimi oczami, a Ty spojrzysz na mnie moimi oczami. W ten sposób nasze spotkanie pozostanie celem samym w sobie w nieokreślonym miejscu, nieokreślonym czasie.” (J. Moreno)

Podstawowym narzędziem psychodramy jest zamiana ról. Pozwala ona uczestnikom psychodramy na lepsze poznanie siebie oraz rozumienie i odczuwanie świata poprzez doświadczenie go z pozycji ważnych dla siebie osób (partnera, rodzica, dziecka, przyjaciela, szefa).

Oprócz pracy protagonistycznej w psychodramie istnieją też inne formy działania, takie jak gry grupowe, winiety, socjometria, atom socjalny, fotografie, playback, ćwiczenia niewerbalne i inne.

Oprócz metod psychodramy w pracy grupowej korzystamy też z innych technik, takich jak praca z głęboką wyobraźnią, psychorysunek i techniki pracy z ciałem.